zatupać

zatupać
zatupać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIa, zatupaćpię, zatupaćpie {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydać, spowodować powstanie odgłosu tupania; tupnąć kilkakrotnie lub zacząć tupać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zatupał ze złości. Ktoś zatupał na schodach. Obcasy zatupały na chodniku. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zatupać — dk IX, zatupaćpię, zatupaćpiesz, zatupaćtup, zatupaćał «tupnąć parę razy; wydać tupot, dać się słyszeć jako tupot» Zatupać z radości, z gniewu. Na schodach zatupały kroki …   Słownik języka polskiego

  • zatupotać — dk IX, zatupotaćoczę (zatupotaćocę), zatupotaćoczesz (zatupotaćocesz), zatupotaćocz, zatupotaćał «dać się słyszeć jako tupot; zastukać nogami, butami; zatupać» Zatupotać bosymi nogami na podłodze. W ciemności zatupotały kroki …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”